VIRUS:32 (2022)

 

Γραμμένο και σκηνοθετημένο χωρίς ίχνος χαβαλέ από τον Gustavo Hernandez ( THE SILENT HOUSE , YOU SHALL NOT SLEEP ) .

Άγνωστος ιος μετατρέπει τους ανθρώπους σε μανιακούς νεκροζώντανους δρομείς (αν κοιτάξεις προσεκτικά έξω από το παράθυρό σου , θα δεις πως συνήθως τους μετατρέπει σε φοβισμένες πουτάνες που περιμένουν την επόμενη "δόση ελευθερίας" για να βγουν από το σπίτι τους και να παρουσιάσουν το ιατρικό τους απόρρητο στον πρώτο τυχόντα/βιο-ασφαλίτη μαντρόσκυλο με app σκαναρίσματος φρονημάτων στο κινητό - η αλληγορία της οθόνης γίνεται για άλλη μια φορά πιο σημαντική από την "πραγματικότητα" της πλέμπας που δημιουργούν οι εντολοδόχοι της "μεγάλης επανεκκίνησης" - ο τρόμος τρέφει αυτούς που έχουν ανοιχτές τις ανάλογες ρουφήχτρες/ενεργειακούς γεμάτους φασματικά δόντια στροβίλους και ο καθένας στρώνει όπως κοιμάται με το δοχείο που του έχει παραδοθεί ως διαισθητικό φίλτρο ερμηνείας του σύμπαντος) . Απροσάρμοστη μητέρα με παλ χρώμα στο μαλλί (κωδ.547) και ανήλικη κόρη η οποία νοιώθει παραμελημένη βρίσκονται εγκλωβισμένες στο κλειστό κολυμβητήριο όπου η μητέρα δουλεύει ως σεκιουριτάς καθώς η πόλη γύρω τους καίγεται . Το οικογενειακό τους δράμα αποκαλύπτεται με το πέρασμα των λεπτών και οι σχέσεις τους επουλώνονται πάνω στην ώρα για φλεγόμενο/δυσοίωνο ηλιοβασίλεμα . Οι μεταλλαγμένοι μανιακοί δεν αργούν να βρουν ανοιχτό παράθυρο εισόδου στον μικρό παράδεισό τους , ενώ ταυτόχρονα ένα ασθενοφόρο όπου διαλύει δεύτερη είσοδο στην κλειστοφοβική παλέτα των πλάνων εισαγάγει τον αρσενικό χαρακτήρα του δράματος ο οποίος έχει δική του ατζέντα να φροντίσει: η μολυσμένη γυναίκα του είναι έγκυος και την έχει δεμένη σε αναπηρική καρέκλα με τα νερά να έχουν σπάσει και την μανία της να απειλεί την ακεραιότητα του υγειούς - ακόμη αγέννητου τους μωρού .

ΤΑ ΖΟΜΠΙ:

Οι "μεταλλαγμένοι"/μολυσμένοι δεν έχουν κάποιου είδους δραματική αλλαγή στην όψη , πέρα από την αγριάδα στο θολωμένο βλέμμα και το αίμα πάνω τους το οποίο δεν είναι δικό τους . Κάθε φορά που σκοτώνουν κάποιο έμβιο όν πέφτουν σε κατατονική κατάσταση για 32 δευτερόλεπτα , αφήνοντας μικρό παράθυρο δράσης στα θηράματά τους . Ότι κινείται γίνεται αυτόματα στόχος και όλη η προσοχή στρέφεται στην καταστροφή του .