V/H/S/85 (2023)

 

H Shudder Originals παρουσιάζει την έκτη ταινία της σειράς. Γυρισμένο ταυτόχρονα με το V/H/S/99 (2022), τα μάτια του παραγωγού Josh Goldbloom έχουν ακόμη το σήμα του δολαρίου μέσα τους αφού το V/H/S/99 τα πήγε ακόμη καλύτερα από το V/H/S/94, άρα μάλλον κάθε χρόνο θα έχουμε και κάποια φρέσκια ανθολογία χρονικού νοσταλγισμού (δόκιμος νεολογιστικός όρος εκ της διευθύνσεως). Ετοιμάζεται ήδη νέα συνέχεια για το 2024 με έμφαση στην επιστημονική φαντασία και ο Goldbloom ράβει καινούργιες τσέπες.

Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τους: David Bruckner (THE SIGNAL, SOUTHBOUND, THE RITUAL, NIGHT HOUSE, HELLRAISER), Scott Derrickson (HELLRAISER: INFERNO, SINISTER, DOCTOR STRANGE, THE BLACK PHONE), Natasha Kermani (IMITATION GIRL, LUCKY), Mike P. Nelson (THE DOMESTICS, WRONG TURN REBOOT), Gigi Saul Guerrero (ABCs OF DEATH 2.5, SATANIC HISPANICS), C. Robert Cargill (SINISTER 1&2, DOCTOR STRANGE) και Zoe Cooper (BLISS, V/H/S/99).

Οι ιστορίες παρεμβάλλονται ανάμεσα στην κεντρική δράση του TOTAL COPY (γραμμένο από τον Evan Dickson και σκηνοθετημένο από τον David Bruckner). Επιστήμονες έχουν υπό την προστασία/περίθαλψή τους ένα σιχαμένο εξοωγήινο πλάσμα το οποίο θυμίζει πλακούντα που έχει αποκτήσει σχήμα ανθρωποειδούς. Ο "Rory" κρατείται σε εργαστήριο όπου παρακολουθεί από το πρωί μέχρι το βράδυ Αμερικάνικα τηλεοπτικά προγράμματα. Είναι θέμα ωρών (στην συγκεκριμένη περίπτωση γύρω στη μια ώρα) μέχρι να αποτρελαθεί και να αρχίσει να σφάζει τους γύρω του σε μια προσπάθεια να "επικοινωνήσει" με τα κατώτερα όντα που τον έχουν υπό κράτηση για παρατήρηση.

NO WAKE (γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Mike P. Nelson) - ενώνεται με το AMBROSIA

Εφτά φίλοι αποφασίζουν να αγνοήσουν τα απαγορευτικά σήματα και να διασκεδάσουν σε μια λίμνη κάνοντας βουτιές. Πέφτουν θύματα οικογενειακής σέχτας κυνηγών όπου ενηλικιώνει τα μέλη της μέσω δολοφονιών εφτά ανθρώπων. Δυστυχώς για τον κυνηγό, τα θύματα επιστρέφουν στην ζωή και παραμένουν απέθαντοι εξαιτίας των θαυματουργών ιδιοτήτων του νερού της λίμνης. Το ίδιο νόμισμα αποβαίνει μοιραίο για τον θύτη κατά την διάρκεια του εορτασμού της ενηλικίωσης στο σπίτι της. 

GOD OF DEATH (γραμμένο και σκηνοθετημένο από την Gigi Saul Guerrero):

Μεγάλος σεισμός στην πόλη του Μεξικό (πραγματικό γεγονός με 5 χιλιάδες νεκρούς) ξυπνάει Αζτέκο θεό (τον Mictlanteculti) που διψάει για αίμα. Για άλλη μια φορά οι μεξικάνοι σκηνοθέτες δεν μπορούν να ξεφύγουν από το υπερβίαιο συλλογικό ασυνείδητο/αιματοβαμμένο παρελθόν τους και επιστρέφουν στην βαρβαρότητα της παλαιάς φυλής σφάζοντας αλλήλους επί οθόνης (και εκτός όσοι δεν είχαν λεφτά να αγοράσουν μια κάμερα) προς τιμήν των αρχαίων θεών τους και της κοκο-παραγωγής τους - μια γενικότερη κατάσταση των ταλαίπωρων λαών της Λατινικής Αμερικής.

TKNOGD (γραμμένο από την Zoe Cooper και σκηνοθετημένο από την Natasha Kermani):

Η Ada Lovelace είναι μια άθεη καλλιτέχνης η οποία πουλάει εξυπνάδα και μαρξισμό στο κοινό της τονίζοντας την ανυπαρξία του Θεού. Προσπαθεί να προκαλέσει τον θεό της νέας εποχής χρησιμοποιώντας ως ενδιάμεσο ανάμεσα στις διαστάσεις μια πρωτόγονη συσκευή εικονικής πραγματικότητας. Πολυγωνική οντότητα την ξεσκίζει ζωντανά και σε πλήρη ανάλυση κατά την διάρκεια της τελευταίας της παράστασης.

DREAMKILL (γραμμένο από τον C. Robert Cargill και σκηνοθετημένο από τον Scott Derrickson):

Νεαρός γκοθάς βλέπει φρικαλέα όνειρα πρώτου προσώπου τα οποία αποτυπώνονται με μαγικό τρόπο σε ταινία βιντεοκάμερας. Στέλνει τα όνειρά του στην αστυνομία αλλά οι μπάτσοι βρίσκονται πάντα προ τετελεσμένων γεγονότων. Τα όνειρα σώζουν τον νεαρό και καταδικάζουν τον πατέρα του μέσα σε μια σεκάνς δράσης εντός του αστυνομικού τμήματος ισάξιας της "i'll be back" ομολογίας πίστεως του THE TERMINATOR (1984).