Remake πολύ κοντά στο κλασικό ομώνυμο slasher του μακρινού 1980 (Σφαγή στο τραίνο του θανάτου). Γραμμένο από τους Ian Carpenter (SLASHER) και Aaron Martin (DEGRASSI: THE NEXT GENERATION, KILLJOYS, ANOTHER LIFE, SLASHER, GUESS WHO). Σκηνοθετημένο μέσα στα στεγανά του είδους, χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσφορά στο ιδίωμα (back-to-back με το νούμερο δύο) από τον τηλε-σκηνοθέτη Philippe Gagnon (SLEEPER, MEAN QUEEN, TERROR TRAIN 2). Η μοναδική του χρησιμότητα ήταν να δώσει woke μονάδες στην βιοποικιλότητα έγχρωμων (φυλετικώς και σεξουαλικώς) ηθοποιών (ο ρόλος της Jamie Lee Curtis πήγε στη κοπέλα με την αφρικάνικη αφάνα). Του συρμού προς την μοντέρνα παρέκκλιση με λίγα λόγια.
Όπως και στην αρχική ταινία, μια φάρσα εισαγωγής σε αδελφότητα σε έναν αφελή φοιτητή καταλήγει σε δραματική είσοδο τριτοβάθμιας περίθαλψης ψυχιατρείου. Μερικούς μήνες αργότερα οι ίδιοι φοιτητές κανονίζουν ταξίδι αποκριάτικης αναψυχής σε τραίνο και ο θάνατος τους ακολουθεί πάνω στις ράγες παρέα με τις εκφυλισμένες τους ορμόνες: Εννοώντας βεβαίως αγωνιώδες κυνηγητό μέσα σε έναν διάδρομο διαμορφωμένο ως βαγόνι τραίνου. Παρόλα αυτά η τηλεπαραγωγή παραμένει πιστή στο slasher πνεύμα της πάλαι ποτέ αιματοβαμμένης εποχής νοσταλγώντας ανάλογα στοιχεία από τις τότε σειρές με τα κατορθώματα των μασκοφόρων μανιακών. Τα κορμιά οδηγούν με ακρίβεια στην αποκάλυψη του δολοφόνου και το τέλος αφήνει ανοιχτή την πόρτα για την επόμενη συνέχεια αλα Παρασκευή και 13.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.