Παρασκευή 10 Ιουνίου 2022

AFTER THE PANDEMIC (2022)












Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Richard Lowry (RAPTURE, APOCALYPSE RISING, PRESIDENT EVIL - το σαχλό slasher με μανιακό που φοράει μουτσούνα Trump, δεν είδα τον σκηνοθέτη να συνεχίζει την εξυπνάδα του με μανιακό που φοράει μουτσούνα Sleepy Joe, ALIEN OVERLORDS κτλ.).

Η ταινία ακολουθεί το σενάριο όπου η παγκόσμια ψευδο-πανδημία δεν έχει σχεδόν 1% θνησιμότητα και 99% πιθανότητες να σε κάνει φοβισμένη πουτάνα που θα περιμένεις την επόμενη "δόση ελευθερίας", αλλά 98% θνησιμότητα στους μολυσμένους από τον ιό. Με τέτοιους ανάρπαστους αριθμούς, η Ελίτ κάνει πάρτι και επιτέλους οι Κατευθυντήριοι Λίθοι της Georgia (γνωστές και ως Πλάκες του Χάους για όσους έχουν πιο θεατρικό ταπεραμέντο) εκπληρώνουν με υπερβάλλοντα ζήλο τις παραμέτρους για δραστική μείωση του πληθυσμού στις 500 εκατομμύρια κορόϊδα/σκλάβους των επικυρίαρχων (το 98% είναι πολύ καλύτερο από το καταγεγραμμένο/προτεινόμενο 80%). 

Εντός οθόνης και 5 χρόνια μετά τα τραγελαφικά γεγονότα, παρακολουθούμε τις περιπέτειες της Ellie, μιας νεαρής κοπέλας η οποία επισκέπτεται κάθε μέρα το παλιό της σχολείο με σκοπό να κάνει εξάσκηση στο μπαλέτο (όταν τρως μόνο γατο-τροφή, δεν ξέρω πόση ενέργεια σου απομένει για να στέκεσαι στις μύτες των ποδιών και να κάνεις πιρουέτες). Η ρουτίνα της καθημερινότητάς της ανάμεσα σε μπαλέτο και πλιάτσικο σε παραδόξως πεντακάθαρα προαστιακά σπίτια (5 χρόνια είναι άδεια και φαίνονται λες και μόλις έχει τελειώσει την επίσκεψη η καθαρίστρια) διαταράσσεται όταν οι επίσης παραδόξως ανεκπαίδευτοι σε ανορθόδοξο πόλεμο κυβερνητικοί πράκτορες με λευκές στολές απολύμανσης και μάσκες οξυγόνου κάνουν την εμφάνισή τους και προσπαθούν να την απαγάγουν (μοίρα όλων όσων έχουν ανοσία και κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι).

Η άσκηση στη βαρεμάρα συνεχίζεται για καμιά ώρα, με την Elie να συναντάει άλλη μια επιζούσα, κάτι μεταξύ butch λεσβίας και emo απροσάρμοστου κρίνοντας από τα στραβωμένα μούτρα, τις αξύριστες μασχάλες και τα 6 σκουλαρίκια στο πρόσωπο. Τα δύο κορίτσια "δένονται" και αλλάζουν τρόπο σκέψης για να επιβιώσουν- κανείς δεν είναι μοναχικό νησί άλλωστε. Από πλευρά "δράσης", οι μολυσμένοι από τον ιό εμφανίζονται συνήθως νεκροί (θεατρικά τοποθετημένοι στο πάτωμα δηλαδή), ή όταν κουνιούνται ακόμη βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Δεν υπάρχει το παραμικρό ίχνος make-up ή άλλων προσθετικών πάνω τους, απλά τους έχουν επιχρωματίσει ψηφιακά με έντονο κόκκινο χρώμα, σαν να είναι κάποιο εξάνθημα με πόδια.

Η εγκεφαλικά νεκρή πορεία του Lowry στους τίτλους χαμηλού προϋπολογισμού συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.