NIGHT OF THE WILD (2015)

Γραμμένο από την Delondra Williams ( RISE OF THE ZOMBIES , RAGIN CAJUN REDNECK GATORS , ZOMBIE NIGHT , BLOOD LAKE: ATTACK OF THE KILLER LAMPREYS ) και σκηνοθετημένο άδοξα για την καλωδιακή τηλεόραση από τον Eric Red ( THE HITCHER , NEAR DARK , BODY PARTS , BAD MOON ) .
Μετεωρίτης που περιέχει εξωγήινο παράσιτο σε μορφή βράχου-που-φωσφορίζει πέφτει λίγο πιο έξω από μια ήρεμη επαρχιακή πόλη . Το παράσιτο φαίνεται να καταλαμβάνει τηλεπαθητικά τους λύκους και τα σκυλιά των κατοίκων της περιοχής μεταμορφώνοντας τα σε μανιακά κτήνη .
Η νεαρή Rosalyn ( Tristin Mays - THE VAMPIRE DIARIES ) είναι η πιο αναγνωρίσιμη από το υπόλοιπο κάστ και την βλέπουμε να βρίσκεται σε αναζήτηση του αγαπημένου της γέρικου σκύλου στην ευρύτερη περιοχή όταν ξεκινάει ο πανικός . Όταν τον βρει θα τον πάρει μαζί της για μια χαλαρή νύχτα κάμπινγκ παρέα με τις φίλες της . Ο σκύλος είναι στα τελευταία του και δεν έχει όλες του τις αισθήσεις - γεγονός που τον κάνει απρόσβλητο στον τηλεπαθητικό έλεγχο του εξωγήινου βράχου .
Δεν θα αλλάξει κάτι στην τύχη της Rosalyn καθώς ο σκύλος δεν φαίνεται να την προστατεύει ιδιαίτερα από τις επιθέσεις των άλλων σκυλιών που συναντά μετά τον θάνατο των φιλενάδων της .
 Η νεαρή απλά θέλει να επαναστατήσει και φαίνεται να έχει προβλήματα με τον χωρισμό των γονιών της , αλλά όλα πάνε περίπατο όταν οι σκύλοι στραφούν εναντίον των ανθρώπων .

------------------------------

Θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από εξωγήινη οντότητα της Asylum που τρελάνει τους σκύλους , αλλά είναι απλά μια αφρολεξόπετρα που φωσφορίζει ραδιενεργά και την βλέπουμε στατική σε μερικές τοποθεσίες μέσα στην πόλη . Δεν έχει κάποιον συγκεκριμένο σκοπό . Δεν θέλει να κατακτήσει τον πλανήτη , δεν τρέφεται από το μυαλό των σκύλων , δεν κάνει τους ανθρώπους που δαγκώνουν τα σκυλιά ζόμπι σκλάβους , δεν μεταμορφώνει τα σκυλιά σε ψηφιακά τέρατα .
Απλά φωσφορίζει .
Οι μάχες μεταξύ σκύλων και ανθρώπων είναι τουλάχιστον αστείες , ειδικά όταν βλέπεις μερικά σκυλιά να τρέχουν προς τα "θύματα" τους και να τους κουνάνε την ουρά , ή όταν κάποιοι τα σφαλιαρίζουν ελαφρά για να έχουν κάποια και-καλά βίαιη αντίδραση από αυτά . Θα τους είχα ικανούς να τους πετάνε και φρίσμπι αν μπορούσαν .
Τα σχεδόν ερασιτεχνικά συχνά κοντινά του σκηνοθέτη δεν βοηθάνε και το μόνο που καταφέρνουν είναι να αποσυντονίζουν το μάτι του ήδη ταλαιπωρημένου θεατή .