Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

BLOOD VESSEL (2019)











Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Αυστραλό droid τεχνικό στα STAR WARS Episodes II&III/εφετζή/σκηνοθέτη/παραγωγό Justin Dix ( CRAWLSPACE ) .

Βρισκόμαστε στα τελειώματα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και οι Γερμανοί βυθίζουν ότι κινείται στον Ατλαντικό Ωκεανό αποτελειώνοντας τους όποιους επιζώντες . Μια διεθνή ετερόκλητη παρέα 7 χαρακτήρων επιπλέει μέσα σε μια σωσίβια λέμβο ως ανέκδοτο (ένας Ρώσος , ένας Αυστραλός , ένας Αμερικάνος , ένας Άγγλος , ένας μαύρος κτλ) με προορισμό την αλατισμένη ελπίδα της διάσωσης από κάποιο πλοίο . Για κακή τους τύχη κάτι μεγάλο και μεταλλικό τους πλησιάζει αλλά κυματίζει πάνω του μια ολοκόκκινη σβάστικα . Αντί βύθισης , οι απελπισμένοι καταφέρνουν να ανέβουν στο πλοίο καθώς φαίνεται πως δεν το κυβερνάει κανείς - είναι ένα πλοίο φάντασμα . Για ακόμη χειρότερή τους τύχη , μέσα στο ακυβέρνητο ναρκαλιευτικό υπάρχει μια τριμελής οικογένεια Ρουμάνων βρικολάκων (πατέρας, μητέρα και αιώνιο κοριτσάκι) οι οποίοι έχουν να φάνε από τότε που αφαίμαξαν τον τελευταίο ναζί του πληρώματος .

Η Alyssa Sutherland ( VIKINGS , THE MIST ) είναι η Βρετανίδα νοσοκόμος , Jane Prescott . Λειτουργεί ως ρομαντικό ενδιαφέρον του ήρωα/final girl στο μενού των ανόσιων πλασμάτων . 

Ο Nathan Phillips ( SNAKES ON A PLANE , WOLF CREEK , CHERNOBYL DIARIES ) είναι ο Αυστραλός στρατιώτης , Nathan Sinclair . Ακολουθώντας την φύση του και την γνωστή ρήση που περιλαμβάνει πλοία και γεννητικά όργανα , πέρα από το ναρκαλιευτικό τον έσυρε και η νοσοκόμα στην τελική του τύχη .

Οι απέθαντοι βρικόλακες είναι παλαιάς κοπής σιχαμένοι νυχτεριδάνθρωποι (βλέπε τον φρίκουλα Κόμη του Coppola) με απειλητικό λάτεξ που ζαλίζει όσους έρχονται απέναντί τους πρόσωπο με πρόσωπο . Υπήρξαν θύματα απαγωγής/τρόπαια κάπου μυστικιστικού/αρχαιολογικού παρακλαδιού των Ναζί (βλέπε Ahnenebre) ενισχύοντας τις όποιες γραπτές πληροφορίες αντιβαίνουν την Indiana Jones προπαγάνδα του διαλεκτικού υλισμού της ιστορικής πορείας του πλανήτη . Αλυσοδεμένοι μέσα στα πανάρχαια φέρετρά τους δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους καθώς η απληστία για χρυσάφι τους απελευθέρωσε από τον περιορισμό καθιστώντας τους έτοιμους να κατακτήσουν τον νέο κόσμο . Η σκηνοθετική ματιά προσδίδει ατμόσφαιρα εποχής βουβού τρόμου και λειτουργεί μέσα στο πλεούμενο φέρετρο δημιουργώντας απελπισία . Το παιχνίδι γάτας ποντικιών δεν έχει το ελπιδοφόρο τέλος , κάτι που κάνει την ταινία άξια επαναπροβολής .

Προτείνεται για τετραπλή μαραθώνια θέαση θαλασσινού πανικού με τα VIRUS (1999) , GHOST SHIP (2002) και TRIANGLE (2009) - το οποίο είναι γνωστό και ως GHOST SHIP .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.