DARK PASSAGE (1947)

 

Γραμμένο και σκηνοθετημένο στην πόλη του San Francisco ως ρεαλιστικό αγωνιώδες αφήγημα από τον Delmer Daves ( THE PETRIFIED FORREST , THE RED HOUSE ) . Βασισμένο στην νουβέλα του David Goodis ( THE UNFAITHFUL , NIGHTFALL , STREET OF NO RETURN ) . 

O Humphrey Bogard είναι ο δραπέτης με αιτία , Vincent Parry . Φυλακίστηκε άδικα για τον φόνο της συζύγου του αλλά το σκάει από την φυλακή του San Quentin με σκοπό να ανακαλύψει τον πραγματικό ένοχο . Τα πρώτα 40 λεπτά της ταινίας βλέπουμε την δράση σε πρώτο πρόσωπο (κάτι το οποίο είχε επιχειρηθεί για πρώτη φορά στο LADY IN THE LAKE έναν χρόνο νωρίτερα και τελειοποιείται εδώ , αλλά το κοινό των σινεμά του 1947 δεν το εκτίμησε καθόλου) καθώς ο Vincent δεν έχει αποκτήσει ακόμη το πρόσωπο του Bogard , έχει απλά την φωνή του και μέρη του σώματός του . Τον φιλοξενεί στο σπίτι της η απαστράπτουσα Irene Jansen ( Lauren Bacall - συμπρωταγωνίστρια με τον Bogard στα TO HAVE AND HAVE NOT , THE BIG SLEEP , KEY LARGO ) (της οποίας ερωτεύτηκα τα υγρά μάτια και τον τρόπο που κάπνιζε , οπότε λειτούργησε ως θανατηφόρο θηλυκό εκτός οθόνης και σχεδόν με οδήγησε στον όλεθρο) που τον βοηθάει να ολοκληρώσει την δραπέτευσή του κατά διαβολική τύχη ξεπερνώντας κάθε φαντασία και περνώντας τον κρυφά από το μπλόκο της αστυνομίας στην γέφυρα του San Francisco (καλυμμένο από έναν καμβά μέσα σε μπογιές) . Οι μέρες κυλούν μέσα στο άγχος υπό τους ήχους χαλαρών swing δίσκων στο διαμέρισμά της , με τους δύο χαρακτήρες να γνωρίζονται καλύτερα τόσο μεταξύ τους , όσο και με τους θεατές : η Irene είχε μια παρόμοια εμπειρία με τον πατέρα της ο οποίος πέθανε στην φυλακή για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε και θα κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να αθωώσει τον Vincent - γνωρίζει τα πάντα για αυτόν και την υπόθεσή του . Μην βλέποντας κάποια βιώσιμη λύση στον ορίζοντα , ο Vincet εγκαταλείπει το διαμέρισμα με σκοπό να βρει τον καλύτερό του φίλο/τρομπετίστα με όνειρα και να φύγουν μαζί για λατινική Αμερική αλλά μετά από προτροπή ενός από μηχανής ταξιτζή , επισκέπτεται με το αζημίωτο των τότε 200 δολαρίων έναν διαβόητο πλαστικό χειρούργο ο οποίος έχει εκδιωχθεί από τον ιατρικό σύλλογο λόγω επαναστατικών μεθόδων αλλαγής προσώπων και μεταμορφώνεται στον αγαπημένο ήρωα του λαού (εδώ η φωνή του πρωταγωνιστή χάνεται για 15 λεπτά και ο σκηνοθέτης ολοκληρώνει τον άθλο της αβάστακτης ατμόσφαιρας χρησιμοποιώντας όλη του την τέχνη) . Στα τελευταία 40 λεπτά ο φυγάς Bogard επιστρέφει πίσω στην Irene και καταφέρνει να ανακαλύψει την δολοφόνο της γυναίκας του αλλά δυστυχώς οι συνεχόμενες κακές στιγμές τον βρίσκουν ξανά ύποπτο για τρείς δολοφονίες (του τρομπετίστα φίλου του , της δολοφόνου που γλύστρισε και έπεσε από το παράθυρο κατά την διάρκεια λογομαχίας μαζί του και μια ενός δευτερεύοντα χαρακτήρα που προσπάθησε να τον εκβιάσει αλλά κατά λάθος μετά από μάχη σώμα με σώμα κοντά σε χαράδρα βρέθηκε σπασμένος πάνω σε βράχια) και αναγκαστικά πλέον θα πρέπει να φύγει για την ελευθερία των τροπικών νυχτών που θα του προσφέρει το πέρασμα από τα σύνορα με το Mexico . Κανονίζει με ευσεβή πόθο ρομαντική συνάντηση αλα THE SHAWSHANK REDEMPTION σε συγκεκριμένο μπαρ από το τηλέφωνο λίγο πριν φύγει με το λεωφορείο της γραμμής και όλα ξαφνικά φωτίζονται όταν μπαίνει εκείνη και χορεύουν αγκαλιασμένοι πριν τους τίτλους τέλους .