Το σενάριο είναι του ευαίσθητα δυναμικού δίδυμου Scott Neustadter και Michael H. Weber ( 500 DAYS OF SUMMER , THE PINK PANTHER 2 ) .
Σκηνοθετημένο από τον Josh Boone ( STUCK IN LOVE ) .
Η Hazel και ο Gus συναντιούνται σε ένα γκρουπ υποστήριξης καρκινοπαθών . Τα μάτια μου έχουν αρχίσει να κοκκινίζουν διαβάζοντας μόνο την υπόθεση στο imdb .
Εκείνος έχει ένα προσθετικό πόδι . Εκείνη κουβαλάει πάντα μαζί της μια μπουκάλα οξυγόνου γιατί έχει καρκίνο του θυρεοειδή που έχει κάνει μετάσταση στα πνευμόνια ...
Η Shailene Woodley ( THE SECRET LIFE OF THE AMERICAN TEENAGER , DIVERGENT ) είναι η 16χρονη Hazel Lancaster . Πάσχει από καρκίνο στον θυρεοειδή ο οποίος έχει κάνει μετάσταση στα πνευμόνια και μετά από προτροπή των γονιών της μπαίνει σε μια ομάδα υποστήριξης . Όχι πως έχει κατάθλιψη , αλλά θα της κάνει καλό να γνωρίσει καινούργιους ανθρώπους που έχουν το ίδιο θέμα χρόνου με εκείνη .
O Ansel Elgort ( CARRIE , DIVERGENT ) είναι ο 17χρονος Gus Waters . Πρώην παίχτης του μπάσκετ που έχασε το ένα του πόδι από οστεοσάρκωμα (κακοήθης όγκος στα οστά) . Η πρώην του είχε πεθάνει από καρκίνο στον εγκέφαλο (κάτι το οποίο φρόντισαν να μη το μεταφέρουν στην ταινία , γιατί μάλλον θα βάραινε περισσότερο την νεανική ατμόσφαιρα) . Ο Gus βρίσκεται στις συνεδρίες περισσότερο για να υποστηρίξει τον καλύτερο του φίλο , τον Isaac ο οποίος είναι στα πρόθυρα να χάσει και το δεύτερο μάτι του από καρκίνο ... Οι δύο νέοι γνωρίζονται και δένονται άμεσα από την πρώτη μέρα . Μετά από πρόσκληση στο σπίτι του Gus , τελειώνουν την συνάντηση τους προτείνοντας ο ένας στον άλλο την αγαπημένη τους νουβέλα για ανάγνωση .
Η νουβέλα που διαβάζει ο Gus λέγεται "An Imperial Affliction" και είναι γραμμένη από έναν μυστηριώδη συγγραφέα ο οποίος μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του έχει απομονωθεί απ' τους ανθρώπους κάπου στο Άμστερνταμ , τον Peter Van Houten ( Willem Dafoe - SHADOW OF THE VAMPIRE , SPIDER-MAN , DAYBREAKERS , THE ANTICHRIST ) . Εκείνος έδωσε στην Hazel μια μεταφορά σε βιβλίο του αγαπημένου του FPS βιντεοπαιχνιδιού (επίσης στο δωμάτιο του έχει X-BOX360 - στον πραγματικό κόσμο , οι παίχτες έχουν κονσόλες SONY) .
Οι δύο νέοι θέλουν να βρουν τον συγγραφέα και να μάθουν το τέλος της ιστορίας που περιγράφει μέσα στην νουβέλα του η οποία τελειώνει στη μέση μιας πρότασης , αλλά λόγο έλλειψης χρημάτων και λόγο της κατάστασης της υγείας της Hazel , το ταξίδι στο Άμστερνταμ φαντάζει αδύνατο . Οι γιατροί λένε όχι στο ταξίδι όταν η κατάσταση της Hazel χειροτερέψει , αλλά ο προσωπικός της γιατρός και οι γονείς της συμφωνούν να την αφήσουν γιατί πρέπει να ζήσει την ζωή της .
Τα εισιτήρια τα παρέχει ο Gus , καθώς έχει καβάτζα την τελευταία ευχή του από μια μη-κυβερνητική οργάνωση .
Στο Άμστερνταμ γνωρίζουν τον συγγραφέα ο οποίος αποδεικνύεται ένας κυνικός μισάνθρωπος μεθύστακας που τους προσβάλει στα μούτρα (κοροϊδεύει τον καρκίνο των παιδιών , αποκαλόντας τους αποτυχημένες μεταλλάξεις - θα έκανα πρόποση στην καφρίλα , αλλά εντάξη , υπάρχουν και όρια) .
Το υπόλοιπο του ταξιδιού συνεχίζεται σε ρομαντική διάθεση ολοκλήρωσης της σχέσης , αλλά το βαρύ δρεπάνι του καρκίνου κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τόσο των πρωταγωνιστών , όσο και του θεατή ...
Η επιστροφή στην Αμερική δεν τελειώνει ευχάριστα καθώς ο καρκίνος του Gus έχει κάνει μετάσταση σχεδόν σε όλο του το σώμα .
Η ταινία έχει χαιρετιστεί από κοινό και κριτικούς ως ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ (1997) της εποχής μας . Στον Τιτανικό δεν θυμάμαι να έχω πέσει τόσο άσχημα ψυχολογικά και να μη βλέπω μπροστά μου από τα Johnson & Johnson "όχι-πια-δάκρυα" δάκρυα μου (περισσότερο ως UNDER SIEGE στον 19ο αιώνα έβλεπα την ταινία του Cameron - συγκεκριμένα στο σημείο του ναυαγίου τα είχα σπάσει με τα πρωτοποριακά για την εποχή ειδικά εφέ και με το πόσο κάθαρμα ήταν ο Billy Zane - σε συνάρτηση με την κατευθείαν-σε-dvd κατιούσα που πήρε η καριέρα του αργότερα) . Επίσης ο ένας πρωταγωνιστής ΖΕΙ στο τέλος και συνεχίζει την ζωή της μέχρι τα βαθιά γεράματα - κάτι το οποίο συμβαίνει και εδώ , αλλά με λιγοστές πιθανότητες επιβίωσης για περισσότερα χρόνια λόγο κατεστραμμένων πνευμόνων .
Άσε μας ρε Green !
----------------------------------------------
ΒΟΥΡΚΟΜΑΤΟΜΕΤΡΟ: 100%Δεν θα ξαναδώ ποτέ ταινία με πρωταγωνιστές που πεθαίνουν από καρκίνο . Τα μάτια μου είχαν αρχίσει να τουμπανιάζουν διαβάζοντας την περίληψη στο wikipedia .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.